Interview
Abdoe 19 jaar, zit op Albeda en zit in zijn vierde, laatste, jaar Verpleegkunde
“Mooi meegenomen, ik zou het doen!”
We worden hartelijk ontvangen op Albeda aan de Rosestraat in Feijenoord. Een enthousiaste Abdoe is in gezelschap van Ahmet Dikbas, zij geven een korte rondleiding door het gebouw. Tussen de bedden met oefenpoppen in een van de praktijklokalen vertelt Abdoe over zichzelf en wat er zoal komt kijken bij de opleiding verpleegkunde.
Hoi, kun je iets vertellen over jezelf?
Mijn naam is Abdoe Laamouz , ik ben 19 jaar en ik woon in Rotterdam, half op Zuid en half West. Ik heb mijn hele leven op Zuid gewoond, eerst op de Beijerlandselaan, daarna zijn we verhuisd naar Lombardijen. Een hechte, fijne buurt waar ik mijn hele jeugd heb doorgebracht en waar ik heel veel buiten speelde.
Ik studeer verpleegkunde aan het Albeda en ik vind het superleuk. Een vriend van m’n gymleraar nam me ooit mee en het vak sprak me eigenlijk gelijk aan. Er zijn wel wat hindernissen geweest, maar toch heb ik het naar mijn zin.
Kun je iets vertellen over de hindernissen?
Er wordt steeds gesproken over tekort aan personeel in de zorg. Dus ik dacht dat het wel makkelijk zou worden. In de praktijk is dat alleen niet altijd zo. Ik heb wat ervaringen gehad met bijvoorbeeld stages en vooroordelen. Mijn niet-Nederlandse voornaam werkt daarbij niet altijd mee, heb ik het idee.
Ik heb ervaren dat ik er niet echt bij hoorde, dat ik er in een hecht team als stagiaire gewoon niet tussenkwam. Dat vond ik jammer en lastig. Ik loop nu stage bij een revalidatiecentrum en hier heb ik het heel erg naar mijn zin. Ik was bang dat er op basis van mijn voornaam vooroordelen zouden zijn en ze kennen me hier dan ook als Alex (Alexandre is Abdoe zijn officiële naam) in plaats van als Abdoe. Het had hier alleen echt helemaal niet gehoeven want hier is een heel divers en leuk open team.
Bij patiënten merk je soms ook vooroordelen. Maar ik probeer mensen altijd te begrijpen, ook hun vooroordelen en waar die vandaan komen. Als professional heb ik een zorgplicht en ik zal altijd goede zorg verlenen. Onbewust heb ik mezelf denk ik aangeleerd altijd extra mijn best te doen en te laten zien dat ik te vertrouwen ben. Dus dat doe ik ook bij de patiënten.
“Het is een prachtig vak.”
Wat vind je mooi aan het werken in de zorg?
Het is een prachtig vak. Het voelt als zinvol en nuttig werk. De dankbaarheid die je krijgt is mooi. Verder is het fijn om echt bezig te zijn, ik kan niet goed stilzitten.
Ik heb stage gelopen in onder andere de ouderenzorg en in het ziekenhuis. De revalidatiezorg spreekt me tot zover het meeste aan. Er is veel variatie in het werk, het is soms ook erg uitdagend. Je krijgt echt een band met de mensen. Het mooiste is dat je iemand weer terug naar zelfstandigheid kunt helpen.
Wat vind je van de AanDeBak-garantie?
Ik leef met de dag, aan het begin van mijn studie was ik niet zo bezig met nadenken over erna. Ik had nog vier jaar te gaan dus ik maakte me niet zo druk of ik wel een baan zou krijgen. Maar nu het einde in zicht komt is zo'n baangarantie toch wel fijn om achter de hand te hebben. Ook door wat ik van andere studenten hoor hoe het soms gaat bij sollicitaties is de AanDeBak-garantie een mooie back-up waar wij als zorgleerlingen echt iets aan hebben.
Iedereen heeft vooroordelen en aannames, ook al denk je van niet, dat doe je onbewust. Dat heb ik, jij ook, alle mensen. Maar daden spreken voor zich. Als je direct bent aangenomen en gelijk kunt laten zien wat je in huis hebt, gaat dat een hoop studenten, toekomstige zorgverleners, helpen. Dat weet ik zeker.
“Voor hoe het soms gaat bij sollicitaties is de AanDeBak-garantie een mooie back-up.”
Wat vinden familie en vrienden ervan?
Voor zover ik weet werkt er niemand van mijn familie in de zorg, ze weten denk ik ook niet precies wat ik doen, wat er bij komt kijken. Iets met enge spuiten ofzo denken ze, hahaha.
Een vriend van mij doet bouwkunde. We zitten nu allebei in ons laatste jaar. We hebben het er wel eens over dat we nu echt volwassen zijn… en [Abdoe grinnikt] dat we nu zelf wel een gezin kunnen gaan starten.
In juni krijg ik [fingers crossed] mijn diploma. Ik ben nog niet heel ver vooruit aan het denken, maar wel over wat ik misschien zou willen doen hierna. Ik denk aan hbo-v. Daar is praktijkervaring wel handig denk ik, dus wellicht ga ik eerst een paar jaar werken en dan de vervolgopleiding doen en op termijn wellicht een master.
Stel, over 10 jaar zitten we hier weer…
Over paar jaar hoop ik dat ik kinderen heb, dat wil ik heel graag. [hard lachend] Dan moet ik wel nog even een vriendin vinden eerst…. Ik zou graag op Zuid blijven, bijvoorbeeld bij de Vuurplaat in Feijenoord, dat lijkt me een geweldige plek om te wonen. Ik hoop dat ik dan een leuke baan heb. Dat ik elke dag wakker wordt en denk JA, weer een mooie dag, ik heb er zin in!
Waar ben je trots op?
Stagediscriminatie maakte wel dat ik soms dacht, dit is niet leuk en het gaat straks als ik klaar ben met school vast lastig worden. Maar ik wilde ook niet opgeven. De school heeft me erg geholpen zoals met het vinden van een nieuwe stage, die echt bij me past. Ik ben trots op mezelf dat ik ondanks de hindernissen de opleiding nog steeds doe en ga afronden.
“Extra kansen om impact te maken en zelf rolmodel te zijn voor volgende generaties.”
Ahmet Dikbas schuift aan
Hallo Ahmet, kun je iets vertellen over jezelf en Albeda?
Ik ben Ahmet, ik ben projectleider burgerschap, maatschappelijke diensttijd en programmaleider Albeda Next. Met het Albeda Next programma willen we dat jongeren hun stem kunnen laten horen. Abdoe is een van de studenten die bij Next terechtkwam omdat hij actief de dingen waar hij op stages, in het vak, tegenaan liep aan wilde kaarten.
In de maatschappij zien we helaas nog een ongelijke behandeling, een disbalans, in het meedoen van jongeren, of je nu migratieachtergrond hebt of niet. Op Zuid is dat nog iets erger. De AanDeBak-garantie kan werken als een impuls voor bepaalde beroepsgroepen, een stok achter de deur, en is letterlijk een garantie voor jongeren. Ik denk dat de AanDeBak-garantie gelijke kansen creëert voor jongeren. Het biedt jongeren een extraatje om op Zuid, in de stad, een baan te krijgen en daarmee extra kansen om impact te maken en zelf rolmodel te zijn voor volgende generaties.
“Dus waarom niet?”
Abdoe, wat wil je tot slot tegen andere jongeren zeggen?
Blijf doorbijten, ook al is het even soms heel zuur. As je later terugkijkt zul je jezelf dankbaar zijn. Ik dacht eerst dat ik moest tekenen voor iets waar ik aan vast zou zitten of zoiets. Maar dat is niet zo. Je zit nergens aan vast, je kunt het gebruiken als je wilt. Ikzelf hou niet van onzekerheid en de AanDeBak-garantie is een extra zekerheid.
Mijn advies: zie de AanDeBak-garantie als een bonus, een extraatje. Dus waarom niet? Mooi meegenomen toch? Ik zou het doen!
-----
Als je op Zuid woont en je start met een mbo-opleiding in de zorg, bouw & infra, defensie, techniek, politie, haven, kinderopvang, food, transport & logistiek, installatie & metaal kom je in aanmerking voor een AanDeBak-garantie. Met die garantie heb je al bij de start van je opleiding de zekerheid dat er een werkgever klaarstaat die een baan - mét een goed salaris - voor je heeft. Uiteraard moet je wel je opleiding afronden en elke werkgever heeft een selectie van eisen, maar daarin wordt je ook begeleid met een AanDeBak-garantie. Je kunt dan zonder sollicitatiegedoe meteen aan de slag.